شعر ایذه/فلسفه ی جنون

       ای وای ز بختم که چنو بردسه ایی خو     چی چاله ی سردوم که اویم هیوی افتو          کارون دلس،خینه که ایپیته ز دردوم   هرشو به ولاتی مو خو وا لیوه بگردوم           سهراو مَیر رنج کسی داده بناله   رستم بنشینه سرخاکس اوو چاله          هر چی ایکنم خش دل مو ساز نیاره   دیلق بگری چرخ فلک فاده نداره           روزم که چی شوگاراوی نیده زهشتم   وا کی مو بگووم سیاه اویده تیگ نوشتم            وا غم چه کنم چرخ فلک وسته بجونم    بنیرموچه ایخووم تو چه ایدی مو نشونم          ای بخت وری خینه دلوم چینو که خوارم   هرچی ایزنوم جار مو هیجار ندارم           دل نیگره جا تا که خور دارکنین مال   غیرا که مو وا سازچپی شیون و دندال        فرزادالماسی-,سیاه بخت,سیاه بخت ایرج مهدیان,سياه بخت ...ادامه مطلب